خدایا عادلی،گاهی خیلی دیر ولی حسشم کردم
ولی هیچجوره این تبعیض جنسیتی رو نمیتونم قبول کنم.
بلاگفا ی جای فراموش شدس ولی نه واسه ما. واسه امثال ما ک حتی اگه تو بزرگترین شبکه های اجتماعیم عضو باشیم،بازم نمیتونیم حرفمونو بزنیم ،چون اسم داریم رسم داریم،چون علاوه بر بعد مجازی،بعد اصلیمونم کماکان مشخصه
ما همونایی هستیم ک اگه بخوایم حرفمونو بدون فیلترِ دوست و فامیل و بدون تغییر بزنیم،همه انگشتا ب سمت ما میان!چون همیشه یسری بزرگوار هستن ک بخوان سرک بکشن بین جمله ها و کلماتمون.بخوان خودمون و ب تبع خانوادمونو قضاوت کنن.
دارم از ی جای کوچیک و با جامعه آماری کم داد میزنم و میدونم ک
من ی نقطه کوچیکم ک حتی با ذربین قویم،بین چنتا نقطه دیگه گمم
ولی از ته قلبم متاسفم واسه کسایی ک جنس مذکرو حجت و قدرت میدونن واسه کسایی ک فک میکنن ی مرد میتونه ب جسم و روح ی زن حکمرانی کنه.
واسه کسایی ک چون مذکر بودنو ب یدک میکشن فکر میکنن اگه وجود ی زنو نادیده نگیرن و سرکوب نکنن،حتما ب مذکر بودن خودشون توهین کردن
واسه همه کسایی ک با دید ابزاری و پرکردن فراغت ب وجود ی زن نگاه میکنن.
تاسف من نه همجنسای منو درست میکنه و نه غیرهمجنسامو
حتی اگه خودتون حسش نکرده باشید ،توان تا آخر خوندن این متنم ندارید
ولی هر روز باهر برخورد قسمتی از روحم ،احساسم،توانم،هدفم جریحه دار میشه و تسکینش ی چیزه
"خدا عادل است"