تموم شه .شاید بهتر شه

و من از طعمِ لطیفِ خرمالوهای نارنجی رنگ، یک گِرَم مبهم‌ترم. از گم شدنِ یک دختربچه در راهِ برگشت از مدرسه، یک کوچه پاییز‌ترم. من از فریادهای خسته‌ی باد در رقصِ درخت‌های آلوچه ، یک وجب سکوت تر و ، از خانه‌های کاهگلیِ پهن شده در زیرِ آفتابِ ظهرهای تابستانی، یک پلّه بی‌حوصله ترم.
من تا رسیدنِ سایه‌ی ابرها بر شانه‌های پنجره‌ی تمامِ معشوقه‌ها، یک قدم تا رسیدن، دورترم.

 

فقط کافیه نگاه‌مون کنی...