اشتباه

ک یادمون رفت یا شایدم انقد درگیر اشتباها بودیم ک فرصت نداشتیم سقف آرزوهامونو بلند تر بسازیم.
سقف آرزوهامون کوتاهو ما قد بلند
برا همینه ک هروقت دستمونو گرفتیم رو زانوهامونو بلند شدیم،سرمون خورد ب سقفو سقف خراب شد رو سرمون.

برا همینه ک نمیتونیم فراموش کنیم چی پیش اومده،چون همیشه خرابیه میزنه تو ذوقمون
تعمیرشم کار ی عمره،نَقلِ فردا و پس فردا نیست.مثله کوه خراب شده و مثله کاه درست میشه.